Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 2010

Χυδαία πράξη Βεβήλωσης της Ποιήσεως

Στο πλαίσιο της εξαιρετικής εκδηλώσεως, που έλαβε χώρα στο Μουσείο της Πλατείας, όπου και παρουσιάστηκε το αριστουργηματικό βιβλίο του αναπληρωτή υπουργού Κουλτούρας και Προπαγάνδας «Τι μένει από το φαγοπότι» και μέσα σε μια πλειάδα υπερανθρώπων του πνεύματος παρεισέφρησαν ορισμένοι εγκάθετοι εχθροί της ποιήσεως και της πατρίδος, οι οποίοι εχλεύασαν με τον πλέον αντεθνικόν και κατάπτυστον τρόπον το ποιητικό έργο του Κυρίου Υπουργού. Η ανωτέρω πράξη καταδικάστηκε συλλήβδην από τον πολιτικό και πολιτιστικό κόσμο του Έθνους.
Όλα ξεκίνησαν όταν ο Ποιητής απήγγειλε το στίχο του : η ποίηση κλέβει τις νύχτες μου» και τα εγκάθετα αναρχικά στοιχεία του εκραύγασαν εν χορώ «Κι εσύ κλέβεις τα λεφτά μας».
Ακολούθησε πανδαιμόνιο.
Από την ένταση που δημιουργήθηκε, ένας εκ των εκλεκτών παρουσιαστών του βιβλίου, υπερήλιξ καθηγητής υπέστη χλαπάτσαν, καθώς χτυπήθηκε στην ηβική χώρα από την τιράντα του παρακαθήμενού του επίσης παρουσιαστή του βιβλίου και γνωστού τοις πάσι κριτικού και στιχοπλόκου. Η εν λόγω τιράντα διερράγη λόγω έντονης τάσης προς μετεωρισμό που του προκάλεσε η βλάσφημος προς την ποίησιν κατάστασις. Ο υπερήλιξ διεκομίσθη στο κυλικείο του μουσείου όπου του χορηγήθηκαν ισχυρές δόσεις βιάγκρα, ενώ ο έτερος παρουσιαστής εξεδήλωσε τον μετεωρισμό του, με αποτέλεσμα να εκκενωθεί η αίθουσα λόγω της αφόρητης δυσοσμίας.
Ο Υπουργός Κουλτούρας, που βρισκόταν την ώρα της εκδήλωσης σε παρακείμενο του Μουσείου ζυθεστιατόριο της Πλατείας, μόλις πληροφορήθηκε το συμβάν, διέταξε την κινητοποίηση της νεοσυσταθείσης Πολιτιστικής Αστυνομίας και της ανέθεσε πάραυτα την εξιχνίαση της εγκληματικής αναρχοκομμουνιστικής και αντεθνικής ενέργειας και την άμεση σύλληψη των δραστών.

Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2010

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΑΡΑΝΤΑΡΗΣ



I PAESAGGI DELLA MIA INNOCENZA



I paesaggi della mia innocenza
sono spariti come l’infanzia
ineffabile e inafferabile;
io non mi so bambino
e così non ricordo bene
una campagna
un fiume
del tempo andato…
pure nessuno m’ha ditto
di quella campagna,
quell fiume
e di una scampagnata
lontana
che specchia fiume e campagna…
ma io non ricordo com’ero
allora…
confusamente indovino
d’ avere appartenuto
visibile ospite
(o invisibile?)
ad un misterioso gaudio
che una felice dea
aveva indotto su un prato…

Atene 12.5.1931



ΤΑ ΤΟΠΙΑ ΤΗΣ ΑΘΩΟΤΗΤΑΣ ΜΟΥ


Τα τοπία της αθωότητάς μου
χάνονται σαν τα παιδικά χρόνια
ανείπωτα και άπιαστα·
δε με ξέρω μικρό παιδί
κι έτσι δε θυμάμαι καλά
μια εξοχή
ένα ποτάμι
του περασμένου καιρού…
ακόμα κανείς δε μου μίλησε
για κείνη την εξοχή
εκείνο το ποτάμι
και για μια εκδρομή
μακρινή
που καθρεφτίζει ποτάμι κι εξοχή
μα εγώ δε θυμάμαι πώς ήμουνα
άλλοτε…
συγκεχυμένα μαντεύω
πως έχω πάρει μέρος
ορατός επισκέπτης
(ή αόρατος;)
σε μια μυστηριώδη χαρά
που μια μακάρια θεά
είχε φέρει σ’ ένα λιβάδι

Απόδοση
Γιάννης Βούλτος

Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2010

ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΠΛΕΙΑΣ

Στις μέρες μας
Έχουμε την ανέλπιστη τύχη
Να θαυμάζουμε
Πλήθος φερέλπιδων λογίων
Αδιαμφισβήτητα ταλαντούχων
Οι οποίοι δημοσιεύουν
Μια λαίλαπα αριστουργημάτων

Εκτός αυτού
Οι εν λόγω λόγιοι
Είναι επίσης προικισμένοι
Με την αστείρευτη έφεση
Προς τις δημόσιες σχέσεις
Και βεβαίως προς τους επαίνους
Ιδιαίτερα όσων
Διατηρούν λογοτεχνικά περιοδικά
Από τους τελευταίους
Οι όντως επαΐοντες της ποιήσεως
Κατέχουν το αναφαίρετο δικαίωμα
Της επιλογής των αρίστων
Στην ανωτέρω αρετή
Ούτως ώστε να κοσμήσουν
Τις δημοφιλέστατες σελίδες
Των εξαιρετικών περιοδικών τους
Με τις ποιητικές αυτές ιδιοφυίες

Και χέστηκε η φοράδα στ’ αλώνι!

Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2010

ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ



Ήτανε μέσα του Νοέμβρη
Ήμουν παιδί
Έξω απ’ το σπίτι μας ακούγονταν
Κρότοι σωρός
Άλλοτε πιο αραιοί
Κι άλλοτε συνεχόμενοι
Έτσι που μας έκοβαν το αίμα

Στην παιδική μου απορία
Η μάνα μ’ ένα χαμόγελο χαμένο
Πίσω απ’ της φρίκης την αλήθεια
Απαντούσε
- Εβγήκανε πολλά πουλάκια αγόρι μου
Κι ήρθανε κυνηγοί
Να κυνηγήσουν

Ήταν καλό λοιπόν και τότε το κυνήγι
Όπως πριν από χρόνια
Το ’χε γραμμένο ο Ποιητής
Κι επήρανε πάρα πολλούς τα σκάγια

Και ξαφνικά μια νύχτα
Λίγο μετά τα μέσα του Νοέμβρη
Τέλειωσε το κυνήγι
Γιατί Έφυγαν
Όπως εμάθαμε
Εκείνα τα πουλιά


 
Γιάννης Βούλτος

Πέμπτη 11 Νοεμβρίου 2010

Ω ποιητά

Ω ποιητά του έρωτος
Ο στίχος σου εξαίρετος
Η γλώσσα μέλι ρέει
Το γλύφουνε οι νέοι
Κι οι νέες αναγνώστριες
Και σε χιονιές και σ΄ όστριες
Ω ποιητά παντός καιρού
Και της ξηράς και του νερού
Στις μέρες του καλοκαιριού
Υπό το φως του φεγγαριού
Τι έμπνευση κι εκείνη!
Σαν βλέπεις το μπικίνι
Να το φορεί η μούσα
Η χαμηλοβλεπούσα
Και καθώς μόνο ερωτικός
Έσο πολύ προσεκτικός
Να μην σε πάρουν μάτι
Στην ξενοκυσθαπάτη



Γιάννης Βούλτος

Τρίτη 2 Νοεμβρίου 2010

Αυτοπυρπόλησις Καθηγητού Πανεπιστημίου



Σήμερα 3-11-2010 τα ξημερώματα βρέθηκε απανθρακωμένο στο γραφείο του το πτώμα του Κλαύδιου Νέρωνα, καθηγητού αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής σχολής του Πανεπιστημίου της συμπρωτεύουσας. Ο αείμνηστος Κλαύδιος Νέρων σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις που συγκέντρωσε η Αστυνομία Πόλεων, προέβη στο απονενοημένο διάβημα αυτοπυρπολούμενος, αφού είχε πρώτα περιλουστεί με υγρό αναπτήρα μάρκας Zippo. Πλησίον του πτώματος βρέθηκε και ο αργυρόχρους αναπτήρας του νεκρού, επίσης μάρκας Ζippo, ο οποίος έφερε στη μια πλευρά του σκαλισμένη τη μορφή του Παρθενώνα, ενώ στην άλλη επίσης σκαλισμένη την προτομή της Βασιλομήτορος Φρειδερίκης. Πενήντα εκατοστά από τον αναπτήρα βρέθηκε και το τελευταίο σημείωμα του αυτόχειρα, το οποίο εξηγώντας την πράξη του αναφέρει τα ακόλουθα:

«Σύμφωνα με το ονοματεπώνυμό μου και ο θάνατός μου. Ως Κλαύδιος θα πράξω το απονενοημένο, ως Νέρων θα πυρποληθώ. Δεν αντέχω πια τη βεβήλωση του Ιερού μας Βράχου. Μετά τον ηρωικό θάνατο του εφόρου Κάλχα, έμεινα μόνος στον Αγώνα για την προάσπιση των Εθνικών μας μνημείων. Οι δολοφόνοι του Κάλχα όπλισαν και το δικό μου χέρι με το Zippo και το υγρό του. Ζήτω η 4η Ιουλίου. Ζήτω το έθνος.»



Γιάννης Βούλτος

Σάββατο 30 Οκτωβρίου 2010

Από τον Τοίχο


Ο Ποιητής
Δεν κάνει καριέρα
Κάνει σαμποτάζ

Πέμπτη 21 Οκτωβρίου 2010

Ο πάππος του τρομοκράτη Κλαδόγιαννου
Γκράουτσο Μαρξ
Ο σύγγαμβρος του τρομοκράτη Κλαδόγιαννου
Ίλιτς Ραμίρεζ Σάντσες

Σύλληψη Σπείρας



«Ο Ραδιοφωνικός Σταθμός Αθηνών ύστερα από λίγο δεν θα είναι ελληνικός. Θα είναι αμερικανικός και θα μεταδίδει ψέματα. Έλληνες, μη τον ακούτε. Ο πόλεμος συνεχίζεται και θα συνεχισθεί μέχρι της τελικής μας νίκης. Ζήτω το Έθνος των Ελλήνων».



Η παραπάνω προδοτική επέμβαση στο ηρωικό μήνυμα που εκφώνησε ο Κώστας Σταυρόπουλος τον Απρίλιο του 1941 βρέθηκε σε έντυπη και ηλεκτρονική μορφή στα χέρια του περιώνυμου τρομοκράτη Ιωάννη Κλάδου ή Κλαδόγιαννου. Ο Κλαδόγιαννος, ο οποίος ας σημειωθεί ότι είναι σύγγαμβρος του Ίλιτς Ραμίρεζ Σάντσες και εγγονός του Γκράουτσο Μαρξ, συνελήφθη από άνδρες της ομάδας Χ στη συμβολή των οδών Μάνου Κατράκη και Γκάρυ Κούπερ στην Ιεράπετρα Λασιθίου, ενώ ετοιμαζόταν να προβεί σε σωρεία αντεθνικών και τρομοκρατικών ενεργειών. Στην κατοχή του, εκτός από την ανωτέρω ανατρεπτική και προδοτική προκήρυξη βρέθηκαν και τα ακόλουθα ενοχοποιητικά στοιχεία:

Καθηγητικός κατάλογος χρώματος μαύρου, στον οποίο καταγράφονται τα ονόματα των συνεργατών του συνοδευόμενα από βαθμολογίες τριμήνων, τις οποίες προσπαθεί να αποκωδικοποιήσει η Δίωξη Αντιαμερικανικού Εγκλήματος.

Πλαστή φοιτητική κάρτα σίτισης με το ψευδώνυμο Αλέξιος Ψείρας.

Δύο πιστόλια colt peacemaker με σιγαστήρα.

Δύο βιβλία του ποιητή Μίμη Κωστήρη.

Πάνω από 100 αποδείξεις αγοράς βιβλίων από γνωστό για την ανατρεπτική και συνωμοτική του δράση βιβλιοπωλείο της πόλεως των Πατρών.

Ένα αυτόγραφο του ηθοποιού Δήμου Σταρένιου.

Δύο φωτογραφίες που απεικονίζουν τον εγκληματία να συντρώγει σε παραλιακό εστιατόριο της Ιεράπετρας Λασιθίου με τους «συνοδοιπόρους» Τεντουρή Νικόλαο και Τάβλα Εμμανουήλ, των οποίων τα ονόματα έχουν επίσης καταγραφεί στον καθηγητικό κατάλογο χρώματος μαύρου και συνοδεύονται από τις αναμφίβολα κωδικοποιημένες βαθμολογίες τριμήνων με μέσο όρο για τον πρώτο ύποπτο 03 και για το δεύτερο 19 και 12/13. Στη δεύτερη βαθμολογία υπάρχει η επίσης κωδικοποιημένη σημείωση «μπορούσε και καλύτερα», η οποία σύμφωνα με ανώτατα στελέχη του Δεύτερου Γραφείου Αντικατασκοπείας και Αντιμετώπισης του Αναρχοκομμουνιστικού Κινδύνου αποτελεί το κλειδί για την εξιχνίαση και τη σύλληψη της προδοτικής και αναρχοσυμμοριτικής Σπείρας, της οποίας ως αρχηγός εμφανίζεται ο πεμπτοφαλαγγίτης Κλαδόγιαννος.

Γιάννης Βούλτος
















Πέμπτη 14 Οκτωβρίου 2010

Ηρωική και Τραγική Πτώση

Εκτελώντας ειδικές διαταγές της αυτού εξοχότητος του κ. Υπουργού Κουλτούρας, ο υπεύθυνος και αρμόδιος έφορος αρχαιοτήτων Κ. Κάλχας, στην προσπάθεια του να προστατεύσει μέχρι τελευταίας ρανίδος του αίματός του τον Ιερό Βράχο από την κομματική φαυλοκρατία και την κομμουνιστική απειλή, επιτελώντας μια κορυφαία πράξη εθνικοφροσύνης έπεσε ως ήρως από ύψος 30 μέτρων, με αποτέλεσμα να βρει τραγικό θάνατο. Το πτώμα του βρέθηκε ακριβώς στο κέντρο της σκηνής του Διονυσιακού Θεάτρου, τυλιγμένο με την Αμερικανική σημαία.
Ο εκλιπών, διατελών μέχρι του τέλους του μέγιστος θεράπων της ελληνικής Ιστορίας, έχασε τη ζωή του στην προσπάθεια να θεραπεύσει μια δόλια πράξη ιστορικής αδικίας – στην οποία κάποιοι ξενοκίνητοι κομμουνισταί σε μια παρόμοια παλαιότερη περίοδο είχαν προβεί. Ο αείμνηστος έφορος έπεσε υπέρ πίστεως και πατρίδος υποστέλλοντας από τον Ιερό Βράχο την ήδη υπάρχουσα σημαία και αντικαθιστώντας τη με το πραγματικό εθνικό μας σύμβολο, την Αστερόεσσα. Κατόπιν τούτων, ο Πρέσβης Φερρέρ ήταν ιδιαίτερα ανήσυχος, γιατί οι Πραξικοπηματίες μεταξύ άλλων εκείνο το βράδυ εκτός από τον Ιερό Βράχο περικύκλωσαν με τανκς το αεροδρόμιο της πρωτεύουσας, την διπλανή αμερικάνικη αεροπορική βάση και τις δύο ακόμη πυρηνικές βάσεις, στις οποίες υπήρχαν 7000 πυρηνικές κεφαλές που διέθεταν οι Αμερικάνοι στο ευρωπαϊκό έδαφος. Περικύκλωσαν επίσης άλλες είκοσι αμερικανικές βάσεις στα παράλια της Μεσογείου, καθώς και τον τρίτο αμερικανικό στόλο, προκαλώντας παγκόσμια συγκίνηση.

Γιάννης Βούλτος

Τρίτη 12 Οκτωβρίου 2010

Αντιποίηση



Απροσδιόριστη ώρα της νυχτός
Ο χώρος απροσδιόριστος κι αυτός
Ίσως μια παλιά αποθήκη
Που την έχουν τώρα βαφτίσει
Πολυχώρο
Τεχνοχώρο
Η΄ μάλλον
Κερδοχώρο
Γιατί εκεί κερδίζουν το ψωμί τους
Συμπαθείς συντεχνίες
Βιβλιοπωλών
Κριτικών
Λογοτεχνών
Εικαστικών
Γκαλεριστών
Καφεπωλών
Της Τέχνης λαχειοπωλών

Και φτάνει η ώρα της παράστασης
Της ποιητικής βεβαίως …
Απόψε νέοι ποιητές μας
Θα μας παρουσιάσουν
«ποίηση επί σκηνής με στοιχεία περφόρμανς»
Σαφώς με τρόπο αμερικανικό
Δραματικότατα οπωσδήποτε

Εμείναμε ενεοί
Πού ’λεγε Κάποιος
Άπαντες έκτακτοι!
Και οι κριταί
Εβαθμολόγησαν γενναιόδωρα

Όμως
Βγαίνοντας σκονισμένος
Απ’ την υπέρμετρη δράση
Στην παλιά αποθήκη
Θυμήθηκα πως
Τούτη την παράσταση
Την έχω ξαναδεί
Στον κινηματογράφο
Τον παλιό καλό ελληνικό

Ξύπνα Βασίλη!



Γιάννης Βούλτος

Τρίτη 5 Οκτωβρίου 2010

Εκδόσεις


Έπαθλα και τίτλους
Τούτους τους καιρούς
Πασχίζεις ν’ αποσπάσεις
Πουλάς την οδύνη σου
Σε παζάρια
Επωνυμίας και Καταξίωσης

Στοχάσου όμως γιατί
Ο Ποιητής
Δε μετράει αργύρια
Στα πρόπυλα
Της συντεχνίας

Γιάννης Βούλτος

Τρίτη 17 Αυγούστου 2010

Ρώτημα ενός νεκρού παιδιού

   
   
Ήμουνα
Έξι
Εφτά
Οχτώ χρονών
Σε μια λωρίδα γης
πάλευα να μεγαλώσω
κάτω απ’ τις κάνες
Δεν τα κατάφερα
Μια νύχτα
βομβάρδισαν το χωριό μου
Σκοτώθηκα


Γιατί σκοτώθηκα;
Έξι
Εφτά
Οχτώ χρονών


Γιατί σκοτώθηκα;
Ρωτώ αυτόν
που σφίγγει με θέρμη
το χέρι του φονιά μου


Γιάννης Βούλτος

Τρίτη 27 Ιουλίου 2010

Ξωμάχος

            
                      Στον Δημήτρη Κάββουρα


Έτσι γιομάτο σαν ξανοίγω το φεγγάρι
να πολεμάει να φανερώσει
της νυχτιάς τα μυστικά
πάντα θυμάμαι ένα γέροντα ξωμάχο
που χρόνια επολέμαγε
να φανερώσει και του λόγου του
της άμοιρης ψυχής του τα κρυφά

Εμίλησε για έρωτες
κι αιματοκύλισε τα νιάτα του
Εμίλησε για μισεμούς
όταν μονάχος του ροβόλαγε
στα ξέφωτα της θλίψης
Εμίλησε για θάνατο
και η μιλιά του ήτανε τόσο ζωντανή
που ο Θάνατος τον ξέγραψε

Πάνω απ’ το θάνατο λοιπόν
πάντα θυμάμαι αυτό το γέροντα
έτσι γιομάτο σαν ξανοίγω το φεγγάρι

Γιάννης Βούλτος

Παρασκευή 9 Ιουλίου 2010

Samuel Taylor Coleridge


One after one, by the star-dogged Moon,
Too quick for groan or sigh,
Each turned his face with a ghastly pang,
And cursed me with his eye.

Four times fifty living men,
(And I heard nor sigh nor groan)
With heavy thump, a lifeless lump,
They dropped down one by one.


Ο ένας μετά τον άλλο κάτω απ’ το βασανισμένο απ’ τη μοίρα Φεγγάρι
Μην προφταίνοντας να βγάλουν βογγητό ή στεναγμό
όλοι μου γύρισαν το πρόσωπο το κάτωχρο απ’ τον πόνο
Και με καταράστηκαν με τη ματιά τους

Τέσσερις φορές πενήντα άντρες ζωντανοί
(και δεν κατάλαβα στεναγμό ή βογγητό)
Με γδούπο βαρύ, μια άψυχη μάζα
Κάτω σωριάστηκαν ο ένας μετά τον άλλο


The Rime of the Ancient Mariner
Απόσπασμα

Απόδοση στα ελληνικά
Γιάννης Βούλτος

Κυριακή 27 Ιουνίου 2010

William Cliff



Autobiographie


25.

« tu vis en moi » c’est si facile à dire !
as-tu conscience que tu vis en moi ?
aucune vie en moi ne pourrait vivre
sans me venir d’un en-dehors de moi
aujourd’hui la neige est tombée cela
me rappelle ma vie adolescente
âge divin et très dur et très tendre
où je cherchais dans la forêt l’endroit
sans neige d’un sapin pour m’y étendre
sous sa ramure et de ce cercle étroit


Αυτοβιογραφία

25

 «ζεις μέσα μου» είναι τόσο εύκολο να λες!
έχεις συνείδηση πως ζεις μέσα μου;
καμιά ζωή μέσα μου δε θα μπορούσε να βιωθεί
χωρίς να έρχομαι από κάπου έξω από μένα
σήμερα το χιόνι έπεσε κι αυτό
μου θυμίζει τα εφηβικά μου χρόνια
ηλικία θεϊκή και πολύ σκληρή και πολύ τρυφερή
όταν έψαχνα μέσα στο δάσος τόπο
χωρίς χιόνι σ’ ένα έλατο για να ξαπλώσω
κάτω από τα κλαδιά του και το στενό του κύκλο

Απόδοση στα ελληνικά
Γιάννης Βούλτος

Σάββατο 22 Μαΐου 2010

Spinalonga


Αγκάθι Μακρύ
Σκίζει τις σάρκες της ψυχής
Καθώς η θάλασσα που γδέρνει τα χαράκια
Κάτω απ’ τα πέτρινα τα σπίτια τα χλωμά
Συνέχεια του πέτρινου νησιού
Της πέτρινης ζωής


Κι εσύ αντίκρυ
Στο μουράγιο τις νυχτιές
Γρικάς αποχαιρετισμούς
Κλάηματα
Μαντινάδες


Γιατί εγίνηκες βαρκάρης
Ψυχοπομπός τόσων καιρών
Ακολουθώντας τη σιωπή
Ανάμεσο ζωής και φυλακής
Τραβώντας το κουπί
Του θάνατου


Και φτάνεις στην απέναντι μεριά
Που άλλοι τη λέγουν της απέχθειας
Και άλλοι της συμπόνιας
Όμως εσύ που το κατέχεις
Από τα μάτια των ανθρώπων της
Τη λέγεις της Αγάπης


Γιάννης Βούλτος

Σάββατο 13 Μαρτίου 2010

Ευπώλητα

              Στον Κωστή Καπέλλα


Στου φίλου το βιβλιοπωλείο
Κάθομαι και καπνίζω ξεφυλλίζοντας
Ενώ εκείνος μου διαβάζει
Τον κατάλογο
Με του μηνός τα Ευπώλητα
Βιβλία σύγχρονών μας ποιητών
Και πεζογράφων
Τότε ξαφνικά το σχόλιο
Προβάλει στο μυαλό μου
Σε αρχαία ελληνικά

Φευ!
Ουκ εν τω πωλώ το ευ!

Υ.Γ.
Α ρε φουκαρά Κωστή
Δύσκολοι καιροί!
Τώρα στα ράφια θα μετράς
Τα Aπώλητα


Γιάννης Βούλτος

Κυριακή 7 Μαρτίου 2010

Πέμπτη 4 Μαρτίου 2010

Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2010

Lifestyle και Yalanci 36

           

                         Στον Δ.Ν. Μ. και το θίασό του



Δύσμοιροι καθηγητίσκοι, συγγραφίσκοι
Και λοιποί
Lifestyle και Yalanci
Διανοούμενοι και Kαλλιτέχναι
Υπεργηράσκετε
Aεί αδίδακτοι
Αεί λακέδες των εκδοτών
Μωροφιλόδοξοι
Και κουλτουριάρηδες
Όλοι μαζί στο ίδιο
Πνευματικό γηροκομείο
Πάσχοντας απ’ την ίδια
Διανοητική ποδάγρα
Και ο θεράπων σας
Αι εκδόσεις Άγρα




Γιάννης Βούλτος

Σάββατο 23 Ιανουαρίου 2010

Σάββατο 16 Ιανουαρίου 2010

Ζημιά στο βιβλιοπωλείο




Ενώ χάζευα βιβλία ποιητών επιφανών
Σε κεντρικό βιβλιοπωλείο των Αθηνών
Ξάφνου τα χέρια μου τρεμάμενα
Δε βάστηξαν τόση πραμάτεια
Μου πέσανε τα Γυάλινα τα Γιάννενα
Και γίνανε χίλια κομμάτια


Και σού το ’πα βρε Γκανά
Είντ’ απλώνεις τραχανά
Φτιάχ’ τα από πι βι σι
Θα ’ναι κι η τιμή μισή
Τώρα με το βραβείο Καβάφη
Που θα σε μάθει ως κι ο Καντάφι


Γιάννης Βούλτος