BENJAMIN PÉRET

IMORTELLE MALADIE


Sur la colline qui n'était inspirée que par les lèvres peintes
les yeux blancs s'ouvrent à la lumière de la fête
et la respiration va mourir de sa belle mort
On dirait qu'une main
se pose sur l'autre versant de la colline
et que les hommes crient
C'était du ciel de Dieu que tombaient les paroles absurdes

Maintenant partons pour la maison des algues
où nous verrons les éléments couverts de leur ombre
s'avancer comme des criminels
pour détruire le passager de demain
ô mon amie ma chère peur





ΑΘΑΝΑΤΗ ΑΣΘΕΝΕΙΑ


Πάνω στο λόφο που εμπνεύστηκε μόνο απ’ τα βαμμένα χείλια
τα ανοιχτόχρωμα μάτια ανοίγονται στο φως της γιορτής
κι η ανάσα τώρα θα πεθάνει από τον όμορφό της θάνατο
Θα ’λεγαν πως ένα χέρι
παρουσιάζεται πάνω στην άλλη πλαγιά του λόφου
και πως οι άνθρωποι φωνάζουν
Ήταν από τον ουρανό του Θεού που έπεφταν οι παράλογες κουβέντες

Τώρα φεύγουμε για το σπίτι των φυκιών
όπου θα δούμε τα αφανέρωτα στοιχεία της σκιάς τους
να προχωρούν όπως οι εγκληματίες
για να αφανίσουν τον επιβάτη του αύριο
ω φίλε μου ακριβέ μου φόβε

Απόδοση
Γιάννης Βούλτος