JEAN MORÉAS

Je songe aux ciels marins ...

Je songe aux ciels marins, à leurs couchants si doux,
A l'écumante horreur d'une mer démontée,
Au pêcheur dans sa barque, aux crabes dans leurs trous,
A Néere aux yeux bleus, à Glaucus, à Protée.

Je songe au vagabond supputant son chemin,
Au vieillard sur le seuil de la cabane ancienne,
Au bûcheron courbé, sa cognée à la main,
A la ville, à ses bruits, à mon âme, à sa peine.



Συλλογιέμαι τους θαλάσσιους ουρανούς ...

Συλλογιέμαι τους θαλάσσιους ουρανούς, τα τόσο ηδονικά τους
ηλιοβασιλέματα,
Την αφρισμένη φρίκη μιας θάλασσας φουρτουνιασμένης,
Τον ψαρά μέσα στη βάρκα του, τα καβούρια μέσα
στις τρύπες τους,
Το Νηρέα με τα γαλανά τα μάτια, το Γλαύκο, τον Πρωτέα.

Συλλογιέμαι τον αλήτη που λογαριάζει το δρόμο του,
Το γέροντα στο κατώφλι της παλιάς καλύβας,
Τον ξυλοκόπο σκυμμένο, το τσεκούρι του στο χέρι,
Την πολιτεία, τα βουητά της, την ψυχή μου, τη θλίψη της.

Απόδοση στα ελληνικά
Γιάννης Βούλτος