Πέμπτη 29 Μαΐου 2008


ΛΕΩΦΟΡΟΣ ΕΦΙΑΛΤΗ


Νύχτα στις λεωφόρους και στις εθνικές οδούς

του εφιάλτη σου
Όταν οδηγώντας δε θα ανταμώνεις πια ούτε ψυχή απ’ τ’ άλλο ρεύμα
Τότε θα προβάλλουν δίπλα στα εικονοστάσια τους
Όλοι οι σκοτωμένοι κείνων των δρόμων της ασφάλτου
Καθένας με την αποκρουστική μορφή
Τη χαρισμένη από τη μοίρα του την ώρα του θανάτου
Θα σε χαιρετούν όσοι έχουν χέρια
Θα σου μιλούν όσοι έχουν πρόσωπα
Οι άλλοι που δεν τους έχει μείνει τίποτα
Θα χουν γραμμένο στο οδόστρωμα με αίμα ένα μήνυμα
Για σένα που μπορείς να το διαβάσεις
Για σένα που μπορείς να τους ακούσεις
«οι δρόμοι αυτοί θα είναι πάντα στοιχειωμένοι»
Και πάντα θ’ αντικρίζεις τους νεκρούς
Νύχτα στις λεωφόρους και στις εθνικές οδούς

του εφιάλτη σου

Γιάννης Βούλτος (2008)

Παρασκευή 23 Μαΐου 2008

Δεν κατάφερες τίποτα



Μας γύρεψες
Να μας πάρεις το αίμα
Μας έδωκες γρόσια
Να σε προσκυνούμε
Να σου τάξουμε
Έργα και ημέρες
Να προδώσουμε
Ότι όρκους κι αν κάμαμε
Να χωρίσουμε
Τη γης απ’ τα σύννεφα

Δεν κατάφερες τίποτα
Δε σου κάνει το αίμα μας
Δε μας κάνουν τα γρόσια σου
Δεν πωλείται ο θάνατος


Γιάννης Βούλτος (2007)

Τρίτη 20 Μαΐου 2008


Σου φωνάζω
Κουράστηκα
Δε θα προφτάσουμε
Μου απαντάς
Με απάθεια
Μην πασχίζεις του κάκου
Άσε τα χρόνια
Να λιώνουν το νου


Γιάννης Βούλτος (2008)

Παρασκευή 16 Μαΐου 2008

Δίκην Δούναι



Μας κατηγόρησαν
Ενώπιον της δημοκρατίας τους
Σιωπηλοί μάρτυρες
Βλοσυροί ένορκοι
Λαλίστατοι κατήγοροι
Δεν πρόκειται να εγερθώ
Ενώπιον της δημοκρατίας σας
Η ετυμηγορία είναι γνωστή αρχαιοτάτων
Δεν αποποιηθήκαμε την ενοχή μας
Η καταδίκη μας είναι ζήτημα όχλου


Γιάννης Βούλτος "Παραθήκη"

Σάββατο 10 Μαΐου 2008

Χαϊκού του φίλου



Φίδι ο φίλος
Φιλεύει το φαρμάκι
Φριχτό φυλαχτό

Γιάννης Βούλτος (2008)

Τετάρτη 7 Μαΐου 2008



Φωτό: Αρχείο Διονύση Βούλτου

Άστεγος



Κατέληξες άστεγος
Κι εύχεσαι
Να μη βρέξει
Στο αύριο
Μέσ’ από τους κάδους
Ακούς
Επιμνημόσυνες άριες
Σου θυμίζουν
Τη βολή την παλιά σου
Να κινάς
Αχάραγο
Να γυρίζεις
Νύχτα
Να γράφεις τα μαντάτα σου
Απ’ του κόσμου
Τα ταξίδια σου


Γιάννης Βούλτος (2007)

Σάββατο 3 Μαΐου 2008

ΦΩΝΕΣ



Στο Γιάννη Τόλια


Για ν’ ακούσω φωνές
Που φωλιάζουνε μέσα μου
Θέλησα να σου γράψω
Τούτα τα λόγια τα λίγα
Είν’ εύκολο ν’ αφουγκραστείς
Κείνη τη στοχαστική
Που ροκανίζει τις μέρες μας
Η άλλη που κλαίει
Δεν ξέρω αν μ’ αρέσει
Μου φανερώνεται άξαφνα
Και με φαρμακώνει
Κάθε που μου μιλά
Για τ’ ανθρώπινα
Εγώ
Όμως γυρεύω τη δύσκολη
Που ψιθυρίζει κάποτε
Πριν κοιμηθώ
Και ίσα που ακούγεται

Πάντα με καλούσαν
Ψίθυροι

Γιάννης Βούλτος (2007)