Τρίτη 29 Απριλίου 2008

ΓΥΡΙΣΜΟΣ



Νοιώσε
Την ύπουλη ανάγκη μου
Ζήσε
Την άδεια χαρά μου
Πρόσταξε
Και θα γίνει το θέλημα
Του νεκρού γυρισμού

Στη θάλασσα
Έριξα το κουφάρι του
Ξεβράστηκε
Σ’ ένα ακρογιάλι ψεμάτων

Εκεί που θα συναντηθούμε
Εκεί που θα μας στήσουν ενέδρα


Γιάννης Βούλτος (2008)

Τρίτη 22 Απριλίου 2008

ΠΑΣΧΑ



Εγώ ο Θεός
Κρεμασμένος στο δέντρο
Εγώ ο Άνθρωπος
Φιλημένος στο μάγουλο


Γιάννης Βούλτος (2008)

Παρασκευή 18 Απριλίου 2008



















Φωτο: Αρχείο Διονύση Βούλτου

Ο ΠΑΤΕΡΑΣ



Έξι χρόνια νεκρός ο πατέρας
Τον πρώτο καιρό
Σύχναζε στον ύπνο μου
Κατόπιν αραίωσε
Φέτος έρχεται σπάνια

Στην αρχή
Κάτι μ’ ορμήνευε
Έπειτα μ’ άφησε
Να ζήσω μόνος μου
Είπε

Έτσι κάνουν οι νεκροί
Στο τέλος
Ξεχνούν τους ζωντανούς


2007 Ανέκδοτο

Τρίτη 15 Απριλίου 2008

Γράμματα


Πάει καιρός που δεν είδα
Τον τόπο που σου ’γραφα
Εκεί που ζωγράφιζα
Τη χαρά

Είδα χτες έναν ξένο
Μίλησε
Για φόβους
Και νίκες
Μου ’πε
Μη με ρωτάς
Σαν περάσεις τα φώτα του πλήθους
Άκουσε τον αγέρα


Από τη συλλογή "Νιρβανοποιείον" (2005)

Σάββατο 12 Απριλίου 2008

Αποκάλυψη


Απογυμνώνεστε
Παρά την προσπάθεια
Δήθεν ενάρετης καλύψεως
Σ' ένα καρναβάλι
Υπόγειας επάρκειας
Απροσπέλαστης

Από τη συλλογή "Παράλλαξις" (2004)

Τρίτη 8 Απριλίου 2008

I focalize inside
I entomb
In pleasant reminiscences
The hate for the human paucity


Voultos 2008

Δευτέρα 7 Απριλίου 2008



Φωτο: Γιάννης Βούλτος (1990)

Των παλαιών ποιητών


Τρόμος σε πιάνει
Όταν το νοιώσεις
Έτσι νωρίς
Το ολέθριο δώρο

Κλιτή ασύστατη
Ζωή αβάσταχτη
Βλέπεις μπροστά σου
Σ’ αυτή τη στράτα

Μακριά απ’ τον κόσμο
Μακριά από πράξεις
Να ζήσεις σου πρέπει

Αυτά που νοιώθεις
Κόψε κομμάτια
Γίνου του λόγου σου
Ωτακουστής

Χωρίς το φόνο
Κάμε το πτώμα
Να τρώει την καρδιά του

Χοές ικεσίες
Στο βωμό της Ιδέας
Ιδανικός Πρωτέας
Στους χρησμούς του

Και η Ιδέα
Χαμένη στους δρόμους
Να πάρει σάρκα
Πασχίζεις


Τούτο το έργο
Τρώει σου τα σπλάχνα
Καίει σου τα νεύρα
Ξεσκίζει το νου


Διαβάστηκε στο 27ο Συμπόσιο Ποίησης (2007)

Κυριακή 6 Απριλίου 2008

Άγγελοι στάθηκαν στις πλάτες τους
Άλογα της λησμονιάς καβάλησαν
Και κίνησαν
Έφτασαν νύχτα και χαιρέτισαν

Τόπους κρυφούς του πόνου
Εκεί που έφυγαν οι φίλοι
Εκεί που κάηκαν

Τα άλογα της λησμονιάς

Από τη συλλογή¨"Επί της οδού Εκείνοι" (1993)

Τρίτη 1 Απριλίου 2008

Νηνεμία


Τα χείλη μας
Σταμάτησαν να παίζουν
Η ψυχή ασύγγνωστη
Ελπίδας έργο εγκόσμιο
Θα ποιήσει

Διασκευή από τη συλλογή "Η Κατακρήμνιση των Αστέρων" (1993)

«Σύνορα Επικοινωνίας» Mens Rea



ΤΕΛΕΙΩΜΕΝΑ


Μέσα στον φόβο και στες υποψίες
με ταραγμένο νου και τρομαγμένα μάτια,
λυώνουμε και σχεδιάζουμε το πώς να κάμουμε
για ν' αποφύγουμε τον βέβαιο
τον κίνδυνο που έτσι φρικτά μας απειλεί.
Κι όμως λανθάνουμε, δεν είν' αυτός στον δρόμο·
ψεύτικα ήσαν τα μηνύματα
(ή δεν τ' ακούσαμε, ή δεν τα νοιώσαμε καλά).
Άλλη καταστροφή, που δεν την φανταζόμεθαν,
εξαφνική, ραγδαία πέφτει πάνω μας,
κι ανέτοιμους -- πού πια καιρός -- μας συνεπαίρνει.
Κ. Π. Καβάφης (1911)