Κυριακή 30 Μαρτίου 2008


Είμαστε παρόντες
Σε χώρους διάτρητους
Αναμοχλεύοντας
Αιώνιους πειρασμούς

Απόσπασμα από το ποίημα "Μηδετέρωσε" της συλλογής "Η Κατακρήμνιση των Αστέρων" (1993)

Σάββατο 29 Μαρτίου 2008


Φωτο: Γιάννης Βούλτος (1990)

Αφή


Πέντε χαλκάδες
Μας δένουν πιστάγκωνα
Χαλκεύουν
Τ' Ωραίο
Το Μεγάλο
Και τ' Αληθινό

2008 Ανέκδοτο

Με αφιέρωση


Στον Β. Β.

Αγόρασα το βιβλίο
Ενός Συγγραφέα
Πούλησε την ψυχή μου
Στον άγγελο


2008 Ανέκδοτο

Τρίτη 25 Μαρτίου 2008

ΜΙΜΗΣ ΚΩΣΤΗΡΗΣ


ΣΤΑΥΡΟΙ

Κεραίες υψώνονταν πάνω απ’ τις ταράτσες

Ένα δάσος πυκνό
μέχρι πέρα μακρυά
όσο πήγαινε το μάτι
όσο απλωνόταν η άχαρη πόλη

Σταυροί έλεγες σε απέραντο νεκροταφείο

Στις πολυκατοικίες μέσα
θαμμένοι οι ζωντανοί …


Από τη συλλογή "Της Γης τα Ουσιαστικά" (2007), εκδόσεις Χαραμάδα

Φωτο: Γιάννης Βούλτος (1990)

Κυριακή 23 Μαρτίου 2008

Πέρασαν πια


Μιλώ
Και δε με προσέχει κανείς
Μιλώ
Μιαν άλλη γλώσσα
Μια γλώσσα σκοτεινή
Ακατάληπτη
Ίσως να πέρασαν πια
Οι εποχές της ομιλίας μας

Αναφωνώ
Και κωφεύουν οι λέξεις

Κραυγάζω
Τις τύψεις μου

Σιωπώ
Και κατηγορούμαι
Για διατάραξη
Της καινής ησυχίας
Των κενών
Των κοινών

Η ησυχία τους
Πνιγέας της φωνής
Της σιωπής
Της ζωής μου


Από τη συλλογή "Οκρίβαντες και Οκλαδίες" (2007)

Άνθρωποι και μουσική


Η φωνή των ανθρώπων
Η φωνή της μουσικής τους
Η κραυγή τους
Η κραυγή της
Η σιωπή τους
Η σιωπή της

Πως άραγε θα ήταν
Αν οι άνθρωποι
Και η μουσική τους
Ένωναν
Τη φωνή
Την κραυγή
Τη σιωπή τους


Από τη συλλογή "Οκρίβαντες και Οκλαδίες" (2007)

Ορόσημα


Σε χρόνο ανήμπορο
Σημάδι ανεξίτηλο
Άυλη επαφή
Παρουσία παροδική

Ένα συννέφιασμα στο βλέμμα
Αφήνοντας τις σκέψεις παγωμένες
Να σέρνονται ολόγυμνες
Στα έγκατα του νου


Από τη συλλογή "Ολόγραμμα" (1990)

Σάββατο 22 Μαρτίου 2008

Ξελευτερία


Εκάμαμε αγοραία την ίδια την ψυχή μας κι έτσι είν’ αδύνατο να νοιώσεις φόβο. Αργά αργά, ο κατήφορος αρχίζει και μας γνέφει και τ' άγρια τα σιωπηλά λιθάρια του εμάς προσμένουν.

Θυμάσαι τότε που ήσουν κοριτσάκι στην αυλή του κρυφτού; Το μόνο που φοβόσουν τότε ήταν το φτου ξελευτερία.

Ο παιδικός σου φόβος τώρα πια είναι η μόνη μας ελπίδα

Από τη συλλογή "Παράλλαξις" (2004)

Το συμφέρον μιας άτολμης νύχτας


Μάταιη παράθεση
Φθηνών αποσπασμάτων
Εκμυστηρεύσεις των φόβων σου
Από ασίγητα βάθη

Μια εκκρεμής αδυναμία
Να σου εμπιστευτώ
Το μυστικό της ίδιας της απειθαρχίας

Δεν ξέρω
Πώς ν’ αποσπάσω το συμφέρον
Μιας άτολμης νύχτας μας


Από τη συλλογή "Παράλλαξις" (2004)

Ακαριαία



Του θέρους βράδυ
Στ' απάνεμο λιμάνι
Αρχίζω γραφή

Και τρέχω αλάργα
Προς άγνωστη δόνηση
Μιας νέας σιγής

Από τη συλλογή "Παράλλαξις" (2004)